هشت مارچ، روز جهانی همبستگی زنان، یادآور تلاشها، دستاوردها و مبارزات زنان در سراسر جهان برای دستیابی به حقوق برابر، آزادی و کرامت انسانی است. در این رو تنها به پاسداشت موفقیتها و پیشرفتهای زنان میپردازیم، بلکه به یادآوری چالشها، تبعیضها و نابرابریهایی که هنوز در بسیاری از نقاط جهان، بهویژه در افغانستان، ادامه دارد مینشینیم.
زنان افغانستان با تسلط رژیم افراطی و زنستیز طالب بر کشور، در بیش از سه سال گذشته با موجی از محدودیتها و سرکوبهای بیسابقه روبهرو شدهاند. از ممنوعیت آموزش دختران در مکاتب و دانشگاهها گرفته تا محدود شدن زنان از حضور در محیط کار و مشارکت در فعالیتهای اجتماعی، سیاسی و اقتصادی که این اقدامات ظالمانه تلاش آشکاری برای حذف زنان از حیات اجتماعی و سیاسی و دلیل آشکار از برقراری یک رژیم اپارتاید جنسیتی در کشور است. اما با وجود این شرایط دشوار، زنان افغانستان با شجاعت و استقامت بینظیری به مبارزه برای حقوق خود در داخل و بیرون از کشور ادامه میدهند. آنها با قبول خطر و دادن قربانیهای فراوان اما با قدرت، تا اکنون نگذاشته اند که صدای زنان أفغانستان خاموش ساخته شود.
زنان أفغانستان، همواره به عنوان آموزگاران، پزشکان، هنرمندان، نویسندگان، سیاستگران، بازرگانان، خبرنگار و رهبران اجتماعی الگوهای روشن و امیدبخش جامعه خود هستند. آنها نه تنها برای آزادی خود، بلکه برای آیندهای روشنتر برای نسلهای بعدی میجنگند. جهان نباید در برابر رژیم اپارتایدی که طالب بر أفغانستان حاکم ساخته است، سکوت کند. حمایت از زنان افغانستان تنها یک وظیفه اخلاقی نیست؛ بلکه یک مسئولیت جهانی است.
شبکه پژوهشی و دادخواهی زنان و کودکان، روز همبستگی زنان را به زنان شجاع و آزادهی افغانستان تبریک گفته و از جامعه جهانی مصرانه میخواهد که برای پایان دادن به رژیم اپارتاید جنسیتی حاکم در أفغانستان، اقدام جدی را روی دست گیرد. همه باید به این باور برسیم که هیچ جامعهای بدون حضور فعال و برابر زنان به پیشرفت و توسعه واقعی دست نخواهد یافت.
به امید روزی که هیچ زنی به خاطر جنسیت خود از حقوق اساسیاش محروم نشود و زنان افغانستان آزاد، برابر و سرافراز باشند.